How I motivate myself?

* Everything is posible to happen, if you posible to wish! think positive, acts positive, feel positive so, positive things will happen to you. When I wished to do something, wishes for something, when I feel down, when I faced the problems, when I lost control, when I getting involved in something shouldn't done, I always remind myself of this tense then, I back my control on everything.

If I can't refuse reasons of my brain because it was too cleared, it the truth so, I try to reviewed my good achievements? what have I successfully done? I recieved? then, my brain will redo evaluation again so, I can recover with the proud feeling😊😁.
Finally, it works!!!
I have so so many problems since I was young, even now, nobody know about them beside of my notebooks, even my family, but I still continue my journey because of this mindset, I still hope and make a wish👸.

Lemme tell you a zero moment of me, I was born in a toxic family it might be simple things that I ever hurted, I have enough self-love, I'm strong enough to overcome any difficulty and secured my mental health. But there is a moment that was more than hurted, it's about depresion. I was hidden, distance, no sence, just overthought and asking for the reasons to GOD and shedding tears. How could I overcame that moment, without anyone standing by me? I was noticed something, I always seeing 11:11, 00:00 very often, and sometimes 22:22, 13:13,08:08 ... I saw it again and again till I noticed and was wondered why? then, I checked the Youtube for the meaning, those sharing are encouraged me, empowered me, even if it is just for fun or for relaxing or any purpose, but it's meant to me, it saved my life, it's recovered me from anxiety.

What I wanna teld you is build your mind power, whenever your're weak or you're in trouble it's would be useful. MENTAL HEALTH IS EVERYTHING!

ឆ្លងកាត់នូវការទង្កិចផ្លូវចិត្តច្រើនតាំងពីតូច​ ធ្វើ​ឱ្យខ្ញុំរឹងមាំ ឯករាជ្យ ស្ងៀមស្ងាត់ ហើយបើកចិត្ត​ជានិច្ចុ មិនខ្លាច ហើយក៏មិនខ្វល់នឹងបញ្ហារច្រើនដូចមនុស្សភាគច្រើន ព្រោះវាដូចជាថ្នាំដែលខ្ញុំធ្លាប់លេបរួចហើយ រាងកាយក៏ស៊ាំហើយ វាអត់ប្រតិកម្មទៀតទេ។

ជាធម្មតាដើម្បីរក្សាថាមពលផ្លូវចិត្ត និង ជៀសវាងការប៉ះទង្កិចផ្សេងៗ ខ្ញុំមិនសូវភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សថ្មីៗទេ ក៏ដោយសារតែពួកគេត្រូវការចំណាយពេលច្រើនទើបអាចយល់ពីខ្ញុំ គ្រាន់តែឃើញមុខខ្ញុំ និយាយជាមួយខ្ញុំតែប៉ុន្មានមាត់ កម្រដែលនឹងមានអ្នកដែលអាចយល់ពីប្រភេទរបស់ខ្ញុំណាស់ សូម្បីតែមិត្តរួមថ្នាក់ ឬ ក៏រួមជំនាន់ដែលរៀនជាមួយគ្នាក៏ធ្លាប់និយាយដែរ ថា ពេលដែលគេស្គាល់ខ្ញុំដំបូងៗ គេអត់ចូលចិត្តខ្ញុំទេ គ្រាន់តែឃើញទឹកមុខ អាកប្បកិរិយា និង របៀបនិយាយស្ដី របស់ខ្ញុំគឺគេស្អប់ខ្ញុំបាត់ទៅហើយ គេគិតថាខ្ញុំជាមនុស្សប្រភេទផ្សេង មិនមែនប្រភេទនេះទេ ស្គាល់គ្នាបាន១ឆ្នាំក្រោយទើបពួគគេចូលចិត្តខ្ញុំ។ ពេលដែលខ្ញុំចេញក្រៅភាគច្រើនខ្ញុំចូលចិត្តពាក់ម៉ាស់ ក៏ព្រោះតែទឹកមុខអត់អំណោយផល សុខៗគេជេរអត់ដឹងខ្លួន គេនិយាយដើមទាំងមិនស្គាល់គ្នា គេស្អប់ទាំងមិនដែលស្គាល់គេអីចឹងទៅ😁 សូម្បីតែពាក់ម៉ាស់ពាក់មួកបិទជិតហើយក៏នៅតែមានអ្នកទំនេរខ្លះឆ្លៀតទើសដែរ ថាយើងលាក់មុខមាត់ជាងតារាទៀត ឃើញគេអត់មាត់ៗបានចិត្តណាស់ពួកបណ្ឌិតអត់សញ្ញាបត្រខ្លះ ចេះទើសគេតែមិនចេះទើសខ្លួនឯងសោះ។ មនុស្សភាគច្រើនចូលចិត្តទាមទារឲ្យអ្នកផ្សេងមកបំពេញចិត្តខ្លួន ចូលចិត្តចង់ឲ្យអ្នកដទៃយល់ពីខ្លួន ប៉ុន្តែមិនចូលចិត្តប្រាប់ខ្លួនឯងឲ្យយល់ពីគេទេ ហើយភាគច្រើនស្ទើតែ១០០ភាគរយនៃអ្នកទាំងអស់នោះធ្វើទៅទាំងដែលមិនដឹងខ្លួនទេ ក្នុង mindset របស់គេតែងតែគិតថាខ្លួនឯងល្អ វាមិនខុសទេមនុស្សស្ទើតែគ្រប់គ្នាតែងតែមានគំនិតបែបហ្នឹង ប៉ុន្តែបើចេះយកពេលខ្លះមកពិនិត្យមើលចំណុចខ្សោយខ្លួនឯងវានឹងឫទតែល្អបន្ថែមទៀត មិនមែនចេះតែយកចំណុចខ្លាំងខ្លួនឯងទៅធៀបនឹងចំណុចខ្សោយរបស់គេហើយអាងមានមោទភាព សរុបថាខ្លួនឯងល្អជាងគេទេ។ ដើម្បីតុល្យភាព យកទាំងចំណុចខ្លាំងនិងចំណុចខ្សោយខ្លួនឯង ហើយវាស់វែងជាមួយ ចំណុចខ្សោយនិងចំណុចខ្លាំងរបស់គេ តើចំណុចមួយៗវាមានតម្លៃខុសគ្នាប៉ុន្មានលេខ ចាំសរុបសេចក្ដី!

ខ្ញុំជឿជាក់ទៅលើចិត្តញាណ្ណច្រើនជាងខួរក្បាល បើអារម្មណ៍ខ្ញុំប្រាប់ថាដើរផ្លូវនេះល្អខ្ញុំនឹងដើរ តែបើមានអារម្មណ៍ថាមិនល្អ ខ្ញុំមិនដើរទេ។ មិនមែនសុខៗខ្ញុំចេះតែជឿជាក់លើអារម្មណ៍ខ្លួនឯងទេ គឺខ្ញុំបានសង្កេតមើលយូរហើយ តាំងពីគ្រប់ ១៨ ឆ្នាំរហូតមកដល់ពេលនេះមានរឿងជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំសម្រេចផ្ដល់ទំនុកចិត្តទៅឲ្យចិត្តញាណ្ណច្រើនជាងខួរក្បាល។

1. ថ្ងៃ១ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាហួងហែងឪពុកជាខ្លាំង មិនឲ្យគាត់ទៅចូលរួមកម្មវិធីមួយ ហើយពេលដែលគាត់ទៅគាត់ក៏ជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ពេលដែលត្រឡប់មកវិញ។
2. ពេលខ្លះខ្ញុំយល់សប្តិឃើញសកម្មភាពមួយចំនួយបានកើតឡើង ហើយស្អែកឡើង ឬក៏ប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ សកម្មភាពទាំងអស់នោះក៏កើតឡើងពិតមែន។
3. ត្រូវបំពេញបំណងលោកយាយជាលើកចុងក្រោយ
   • លោកយាយខ្ញុំជរាហើយ ខ្ញុំដឹង ប៉ុន្តែខ្ញុំជាប់រៀនផង ធ្វើការផងបើគ្មានបុណ្យទានធំៗខ្ញុំអត់ទៅផ្ទះទេ
   • ប៉ុន្តែពេលដែលគាត់ជិតទៅ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ ខ្ញុំចង់ចំណាយពេលវេលាជាមួយគាត់ អារម្មណ៍ខ្ញុំប្រាប់ថា បើមិនទៅពេលនោះខ្ញុំនឹងមានវិប្បតិសារីមួយជីវិត​​ ដោយសារតែខ្ញុំគឺជាចៅសំណព្វចិត្តរបស់គាត់ គាត់តែងតែសុំឲ្យខ្ញុំឈប់រៀនហើយទៅនៅផ្ទះជុំគ្នា គាត់តែងតែបារម្មណ៍យកចិត្តទុកដាក់ គាត់លួងខ្ញុំពេលដែលឃើញខ្ញុំយំ គាត់តែងតែការពារខ្ញុំគ្រប់ពេលដែលខ្ញុំមានបញ្ហា គាត់ទន្ទឹងចាំផ្លូវ គាត់ព្យាយាមធ្វើអីដែលខ្ញុំចូលចិត្តពេលដែលខ្ញុំទៅផ្ទះ គាត់បំពេរឲ្យខ្ញុំគេង គាត់យំជូនដំណើខ្ញុំគ្រប់ពេលដែលខ្ញុំចេញពីផ្ទះមករៀន គាត់តែងតែផ្គត់ផ្គង់ខ្ញុំមិនថាតិចឬច្រើន គាត់តែងតែលូកដៃជួយគ្រប់ពេលដែលខ្ញុំរៀនធ្វើអ្វីមួយនៅផ្ទះ គាត់ចាំខ្ញុំញ៉ាំបាយ គាត់ចូលចិត្តញ៉ាំម្ហូបដែលខ្ញុំធ្វើ គាត់សប្បាយចិត្ត ហើយចូលចិត្តលេងសក់ខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំអង្គុយក្បែរគាត់ គាត់មិនប្រកាន់ខ្ញុំពេលដែលយើងឈ្លោះគ្នា គាត់ចូលចិត្តងរង៉ក់ដាក់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែគាត់ក៏ជាអ្នកដែលនិយាយរកខ្ញុំមុនដែរ ។ល។
   • ហើយវាក៏ជាកាពិត ខ្ញុំសុខចិត្តដាក់ច្បាប់ទាំងសាលាទាំងការងារ ខ្ញុំបានចំណាយពេល១អាទិត្យជាមួយគាត់ ធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំចង់ធ្វើជូនគាត់
   • ពេលដែលខ្ញុំត្រឡប់មកភ្នំពេញវិញបាន២ថ្ងៃគាត់ក៏ផុត ខ្ញុំគ្រាន់តែនឹកគាត់ ប៉ុន្តែមិនសូវខូចចិត្តទេ ព្រោះខ្ញុំបានដឹងរួចទៅហើយថានោះគឺជាលើកចុងក្រោយដែលខ្ញុំអាចនិយាយជាមួយគាត់ បើទោះជាគាត់ចំណាំខ្ញុំលែងបានក៏ដោយ ហើយខ្ញុំក៏បានធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំគួរធ្វើ, ចង់ធ្វើ និង អាចធ្វើឲ្យគាត់ជាលើកចុងក្រោយបាន ខ្ញុំមិនយំដង្ហើយឲ្យគាត់ត្រឡប់មកវិញទេ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលគាត់មិនវេទនាជាមួយនឹងភាពជរាបន្តទៀត ហើយក៏បានបួងសួងឲ្យគាត់បានទៅកន្លែងដែលស្ងប់សុខ ចាប់កំណើតថ្មីនៅកន្លែងដែលល្អ មានសេចក្ដីសុខសុភម្គងជាងជាតិនេះ។
4. ថ្ងៃគ្រោះសម្រាប់ខ្ញុំ
   • ពេលយប់ខ្ញុំយល់សប្តិឃើញថាខ្លួនឯងទៅព្យាបាលខ្លួននៅទីឆ្ងាយ
   • ព្រឹកឡើងមានការពិបាកយលម៉ូតូចេញពីផ្ទះ រហូតដល់គាបជើងចេញឈាបទាំងព្រលឹម
   • ខ្ញុំទៅផ្សាររាល់ព្រឹក ប៉ុន្តែព្រឹកនោះខ្ញុំអត់ចង់ទៅទេ ប៉ុន្តែដោយសារតែមិត្តភក្តិឲ្យជូនទៅ ខ្ញុំក៏ទៅ
   • រាល់ដងខ្ញុំមិនដែលភ្លេចផ្លូវចូលក្រុមហ៊ុនដែលមិត្តខ្ញុំធ្វើការទេ ប៉ុន្តែព្រឹកនោះខ្ញុំភ្លេច ទាល់តែគេឲ្យបត់ទើបខ្ញុំនឹកឃើញ
   • ខ្ញុំដូចជាស្ទាក់ស្ទើរចង់បន្តរទៅធ្វើការបន្តិចអត់បន្តិច ហើយដឹងអីអត់ រយះពេលមិនដល់កន្លះម៉ោងទេខ្ញុំមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍២ដង នៅក្នុងម៉ោង៨ដូចគ្នា ដែលកើតឡើងបានសម្រេច នឹងឧបទវហេតុដែលមិនបានសម្រច ដោយលើកទី១គឺពេលដែលខ្ញុំជូនមិត្តភក្តិទៅផ្សារ នៅចន្លោះម៉ោងប្រហែល ៨ៈ២-៣ នាទី ពេលនោះខូចតែម៉ូតូទេ ហើយបន្ទាប់មកទៀត ខ្ញុំជូនមិត្តភក្តិចូលកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ហើយ ជិះហួសបន្តិចខ្ញុំក៏មានគ្រោះថ្នាក់មួយទៀត លើកនេះរបួសជើងបន្តិច នៅប្រហែលម៉ោង ៨ៈ២០-២៥ នាទីព្រឹក។ ពេលនោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបើខ្ញុំនៅតែបន្តរជម្នះទៅធ្វើការទៀត ល្ងាចថ្ងៃនោះខ្ញុំនឹងមិនបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញទេ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តជិះម៉ូតូមកផ្ទះវិញ។